Το Χθεσινό Πατισερί - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

Μελαγχολικά Ηλιοβασιλέματα

Στο αμυδρό φως του φθινοπώρου
το παγωμένο πάρκο θυμάται τον Απρίλη.

Τα τελευταία χελιδόνια λένε ποιήματα
του περασμένου Μάη κι ανάμεσα
στους ψίθυρους των ξεχασμένων στίχων,
ακούω την ηχώ μιας ιστορίας που άφησε
για σουβενίρ σαν έκλεισε τη πόρτα.

Καθισμένοι στο χθεσινό πατισερί
σιγοπίνουμε καφέ για ώρες.
Μιλά για ήπια δειλινά, τη νέα της ζωή,
και το μικρό της σπίτι δίπλα στη παραλία.
Εγώ παραμένω σιωπηλός—δεν έρχονται
οι λέξεις εύκολα σε αυτούς ζούνε μόνοι.

Περνούν οι ώρες, σχεδόν είναι οκτώ.
Λίγα λουλούδια μαραμένα τρέμουνε
στο βάζο, το τραπεζομάντιλο παγώνει
στο τραπέζι, και οι δρόμοι σκοτεινιάζουν.

Πόσο μακρινή φαίνεται τώρα η άνοιξη!

Tάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Read the English version of this poem Yesterday’s Café