 |
| Η Χιονισμένη Μικρή Βενετία |
Είκοσι του
Δεκέμβρη.
Η Μικρή Βενετία
ντυμένη με πούλιες
και φιογκάκια
λαμπυρίζει μες ‘το χιόνι.
Βλέπω ζευγάρια να κρατιούνται
χέρι-χέρι,
ν’ αγκαλιάζονται
στα μπάρς και στα καφέ
και βάρκες να
γλυκοφιλιούνται μέσα στο νερό.
δίπλα στο κανάλι, ψάχνοντας να βρω
τη σκάλα πίσω στη παλιά ζωή μας.
Στη βιασύνη σου να γίνεις η αβανγκάρντ
βασίλισσα,
τρεις φορές με αρνήθηκες πριν το πρωί
και κάθε φορά γινόσουν πιο απόμακρη.
Ο μουσουργός, χαϊδεύει
τη κιθάρα του
στις τέσσερις πριν το ξημέρωμα
και με καρφώνει στο
πεντάγραμμο
σε κάθε κλίμακα
μινόρε.
“Δεν θα υπάρξει ποτέ άλλη πρεμιέρα,”
φωνάζει το μεσημέρι ο τελετάρχης.
Οι μαύρες
λιμουζίνες περιμένουν έξω,
το κόκκινο χαλί
έχει πια ξεφτίσει
κι όμως κρυμμένος
πίσω στη κουρτίνα,
λαχταρώ για μια
ματιά της αιθέριας σου ζωής.
Σε πέντε μέρες θα
ρθούνε τα Χριστούγεννα
και μετά ένας
ατελείωτος και ζοφερός χειμώνας.
Ναρκωμένος, κάθομαι
σε ένα παγκάκι
και γράφω μπερδεμένους
στίχους για το κομμάτι
που λείπει από το γρίφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου