 |
| Αισθησιακό γυμνό ζευγάρι που κάνει έρωτα σε λαμπερή λευκή ομίχλη - Poster by Awen Fine Art Prints |
Λέμε ποιήματα για άσπρα
περιστέρια ώσπου νάρθει το πρωί
και τρώμε μηλόπιτα με παγωτό
που έχει φτιάξει η μαμά σου.
Οι ανεμώνες κοκκινίζουν ντροπαλά
στο βάζο κι ένας αέρας πράσινος
φυσά σαν την λευτεριά των πεύκων
και παράξενος σαν τις λέξεις
που ψιθύρισε η ποιήτρια στο Αιγαίο.
Τα χείλη μας μυρίζουνε κανέλα
και ο Διόνυσος κι η Αφροδίτη, λαχταρούν
ξεδιάντροπα τη νιόφερτη μας μέρα.
Συγκινημένος από το βάθος μιας τέτοιας
περίεργης μελωδίας, βουτώ ολόγυμνος
στην κόκκινη δεξαμενή της αλλόκοτης ημέρας.
Ουρλιάζω και κλαίω από ηδονή
και οι παρθένες ανεμώνες μαραίνονται στο βάζο
μέσα στη ροζ και άσπρη κάμαρα σου.
Για πολλές μέρες ταξίδευες στο ποταμό
ξεφεύγοντας μονάχη στη ερημιά της θάλασσας.
Δύσπιστος, έψαξα ολονυχτίς για να σε βρω
μα πουθενά δεν ήσουν, και η ιστορία σου παραμένει
μυστήριο για μένα κι όλους τους άλλους εραστές σου.
Κάθε βράδυ σου ζητώ να απαγγείλεις το ποίημά μου
αλλά εσύ περιγελάς και μου λες ότι δεν είναι πια
της μόδας να ‘χεις μελαγχολική ψυχή.
Τα λόγια σου μοιάζουνε σαν βέλη και όχι σαν το βάλσαμο
των λουλουδιών που κάποτε υποσχέθηκες να φέρεις.
Εσύ, που σε σοφή σαν το ορίζοντα, πού είναι
τα άνθη που χάιδεψαν τους μηρούς σου τον Απρίλη;
Και πού είναι τα λουλούδια που σε φίλησαν τον Μάρτη;
Λες να χορέψουνε ξανά τα άνθη στα στήθια σου τον Μάη;
Με κοροϊδεύεις και μου λες ότι είμαι διεφθαρμένος
μα με ζεσταίνεις κάθε βράδυ στο Reynaud σου στόμα
μέχρι που να ψάλλω προσευχές στη ρόδινη αυγή μας.
Μα κι αν μου λες ότι είμαι άντρας με πολλά προβλήματα
ποτέ δεν θα ζητήσω τη συγχώρεσή σου κι ούτε
θα παρακαλέσω να μου ευχηθεί η άγια σου μάνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου