Η Θεοφάνη | Ποιήματα Κύπρου

 

Το Απαγορευμένο Φρούτο

Κάθε βραδιά, η Θεοφάνη ζαλισμένη
στη μυρωδιά της Μαίρης Τζέιν, χορεύει
ζεϊμπέκικο στη γέφυρα του ποταμού.

Τρέμει στην αγκαλιά του ξωτικού

κι έχει στα χείλη της τη γεύση
αμαυρωμένων μήλων που 'χε κλέψει
από το κήπο ενός όξινου επισκόπου.

"Έλα να φάμε μήλο," της ψιθυρίζει
μια πονηρή νεράιδα με βαθυγάλανα φτερά
καθισμένη πάνω στα φύλλα του βασιλικού.
Μετά από μια ξέφρενη νυχτιά, θολώνουνε
το ποταμό και όταν έρθει το πρωι
την περιφρονούν όλες οι φθονερές παρθένες.

Παράφορα ερεθισμένοι το ξωτικόκαι η Θεοφάνη 

καβάλα στ΄ αχνιστό μουλάρι του Πασά, καλπάζουν
χωρίς σέλα προς την αρχαία Βασιλική.

Οι δαιμονικοί θεοί γυρνούνε πίσω νικητές
μπαίνοντας περήφανα μέσα στον έρημο ναό.
"Πού πήγανε οι νέοι κάτοικοι του Ολύμπου;”
ρωτάει με θαυμασμό τον άθεο εραστή της.

Η Θεοφάνη κολυμπά στον βυσσινί ορίζοντα
λαχταρώντας στην ανάσα μιας πορφυρής ημέρας
και το ξωτικό γδέρνει τη σπονδυλική της στήλη
μέχρι που αυτή ουρλιάζει από ηδονή και πόνο.

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem  Theofani