 |
| Μια όμορφη νεαρή κοπέλα γοητεύει τα αγόρια |
δίχως καμιά αμφιβολία.
Υπνωτισμένοι στο άρωμα εκλεχτού καπνού
από την καυτερή κοιλάδα, όλα τα μεσημέρια
του καλοκαιριού στριφογυρίζαμε γαλήνια
πάνω σε ένα γυαλισμένο μουσικό κουτί.
Τι tour en l'air! Τι αραβουργήματα!
Το βενετσιάνικο λιοντάρι μας κοίταζε
και παραληρούσε με κρυφά οράματα
για εποχές χωρίς δεσμά
και αρωματικά μερόνυχτα στο μέλλον.
Ο θεοφοβούμενος αφέντης τρόμαξε.
Μάταια χτυπούσε το γυαλιστερό κουδούνι
καλώντας τη νεαρή του κόρη να πάει σχολείο
αλλά το φλάουτο του νέο-τροβαδούρου
την παρέσυρε σε νύχτες μυρωδιάς κανέλας
και στην αγκαλιά μεθυσμένων ξωτικών.
Όλοι οι χορευτές θυμόμαστε τη τέχνη
του χορού της— η ντίβα ήταν έξοχη.
Πήρα στους ώμους το βαρύ φορτίο
της νιότης της
—παρόλο που αυτό δεν ήταν εύκολο—
και της είπα ευχαριστώ για μια τέτοια καλοσύνη.
Τώρα, θρηνώ τις δεκαετίες που χάθηκαν.
Το θέατρο καταστραμμένο και άθλιο, ακόμα
στέκεται με την ανοχή ενός αγέραστου λογοκριτή
αλλά η πρίμα μπαλαρίνα δεν έχει να κοσμήσει
τη σκηνή του εδώ και τόσα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου