Το Μισό Φεγγάρι - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

Finchley Road στα Χρόνια του '60

Ψάχνοντας να βρω τα ίχνη
της περασμένης μου ζωής
με φέρανε τα βήματα μου
απόψε στο Μισό Φεγγάρι.

Μπάρμαν, ένα μπουκάλι
κόκκινο κρασί παρακαλώ
σύντομα θα 'ρθούνε δω

όλα τα φαντάσματά μου.

Η ιστορία του Μιχάλη

Καλόκαρδε μας φίλε,
ο Μιχάλης τις περισσότερες νυχτιές
μα η Στέφανη κάθε Σαββάτο βράδυ.

Οι πιο πολλοί σε βρίζανε
άλλοι σε γιουχαΐζαν και μερικοί
σου σπάζανε τα κόκκαλα.
Τρομοκρατημένος, έτρεχες
στο Μισό Φεγγάρι να βρεις παρηγοριά.

Σου νοσηλεύαμε τους μώλωπες,
αλλά δεν ξέραμε τη γιατρειά
για τις ουλές που σου αφήναν στη ψυχή.

Γελαστέ καλέ μας φίλε,
κανένας από μας δεν είχε
δει τη θηλιά στα μάτια σου.
Αναπαύσου εν ειρήνη, είχες
γεννηθεί δεκάδες χρόνια πιο νωρίς.


Η ιστορία της Βικτώριας

Ήρθα στο Μισό Φεγγάρι
ψάχνοντας να βρω
το ροζ φόρεμα του Μάη.

Με ένα Gauloises
στα χείλη και ένα Μπακάρντι
στο δεξί σου χέρι,
ήσουνα η πιο γλυκιά κοπέλα
που είχα δει στη ζωή μου.

Βικτώρια, η κοπελίτσα
με χίλιους εραστές αλλά
ακόμη κορίτσι στην καρδιά της.

Σε μια στιγμή μεγάλης τρέλας
υποσχεθήκαμε να μαστε πάντοτε
πιστοί ο ένας στον άλλο.

Κι ήμασταν, σχεδόν!
Αλλά ήταν η δεκαετία του '60
και ο έρωτας δεν ήταν αμαρτία.

Σύντομα νοιώσαμε την πρώτη αγάπη.
Τα χάναμε, δεν ξέραμε τι να πούμε
και κοκκινίζαμε σαν μικρά παιδιά.

Στο Primrose Hill
κάτω από έναν λιλά ουρανό
γράψαμε τους όρκους μας
πάνω στο κάτασπρο φεγγάρι.

Σου έμπλεξα μέσα στα μαλλιά
καμπανούλες και βιολέτες
κι έχασα την φωνή μου.

Ποτέ δεν είχα δει καμιά κοπέλα
πιο όμορφη από σένα.

Βικτώρια,
πρώτη μου μεγάλη αγάπη, μας έκαψε
κείνο το βράδυ ο πυρετός του έρωτα.

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem   The Half Moon