Η Κιθάρα Θρηνεί - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

Φεδερίκο Λόρκα

Στο Alfacar, ο ποιητής
ονειρεύεται μαύρα άλογα
να καλπάζουν αχαλίνωτα
στις κοιλάδες και στους λόφους.

"Κόρδοβα. Μακρινή και μόνη"1
κλαίει ο γιός της Ισπανίας στην αγκαλιά
του κακοήθους φεγγαριού.
Κανείς δεν έχει μείνει για να κλάψει
το ποιητή του πρωινού της Κυριακής.
Κανείς· κανείς· κανείς.

Μονάχα μια χάλκινη κιθάρα τον θρηνεί:
Έξι σπουργίτια πετούνε προς στο νότο
με όλες τις μινόρε συγχορδίες
σφραγισμένες σε ένα άδειο φέρετρο.

Tάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem  The guitar laments