Η παράσταση των παθών - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

Ο Φεδερίκο Λόρκα

Στις τρεις το δειλινό οι στρατιώτες
σκότωσανε τον ποιητή αλλά η φωνή του
δραπέτευσε στους δρόμους της Γρανάδας.

Κανείς δεν κλαίει το ποιητή.
Ούτε ο πάτερ δεν κλαίει το πεθαμένο.
Μόνο ένας γύφτος και ένας νάνος
θρηνούν το θάνατο του.

Μα γιατί τότε κλαίει ο πάτερ;
Κλαίει γιατί αμάρτησε χίλιες φορές
με μια μικρή χορεύτρια, μα η μικρή
τσιγγάνα δεν έρχεται πια να τον δει
κι ο πάτερ κλαίει συνεχώς για χρόνια.

Στο νεκροταφείο περιμένει ο νεκροθάφτης.
Μα γιατί περιμένει ο νεκροθάφτης το νεκρό
δίχως φωνή; Κανείς στην πόλη δεν το ξέρει.

Ο γύφτος και ο νάνος κλαψουρίζουν.
Φοβούνται τον άντρα που φοράει ένα σομπρέρο
κι έχει φτερά του κόρακα στα χείλη.
Οι φήμες λένε ότι άντρας ήρθε απόψε για να δει
ένα έργο που πια κανείς στην πόλη δεν θυμάται.

Σμήνη στείρες πεταλούδες ξεχύνονται από
το στόμα του νεκρού ποιητή και λούλουδα
και λεμονανθοί του στολίζουνε το τάφο.

Η Γρανάδα απόψε είναι μια πόλη στα όρια.
Ποιος πρόδωσε τον ποιητή κλαίει κρυφά ο κόσμος;
Κανείς στην πόλη δεν το ξέρει μοιρολογά η Γρανάδα.

Tάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem  The passion play