Όνειρα πέρα από την καρδιά του ποιητή - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

Η Ελένη

...Ο θρήνος του Μενέλαου


Πανέμορφη βασίλισσα, γονάτισε

για λίγο μπροστά στο βασιλιά σου.

Τα δεσμά μου είναι φτιαγμένα από αγάπη
και τα ρούχα μου καμωμένα από ντενίμ,
η φούστα σου είναι φτιαγμένη από μετάξι—
για βγάλ' την και ξάπλωσε κοντά μου.

Μικρή βασιλοπούλα, οι γνώσεις σου
στην τεχνική του έρωτα με εκπλήσσουν.
Γεύομαι τη σφιχτή σου σάρκα όλη τη νύχτα
και συ ασταμάτητα σπαρταράς και ουρλιάζεις.

Αχ Μενέλαε, ξεφτιλισμένε γέρο βασιλιά.

Νομίζεις πώς είναι δυνατό να είσαι ο μόνος
εραστής της; Αυτό θα 'τανε έγκλημα!
Και επειδή έχεις την καρδιά ενός ποιητή,
νομίζεις πως μπορείς να κάνεις τέτοια όνειρα;

Όταν η Ελένη λέει πως μόνο εσένα αγαπά,
πιστεύεις πώς πραγματικά σου λέει την αλήθεια;
Αχ Μενέλαε, είσαι τελείως ανόητος!

Η πιστή βασίλισσα μου πια κοιμάται
με τα λούλουδα μιας ανθισμένης κερασιάς
να τη φιλούν στα φουσκωμένα στήθη.
Μα απορώ γιατί ένα τόσο πονηρό χαμόγελο
παίζει ξεδιάντροπα στα κόκκινα της χείλη;

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα

'Ενα ποήμα στην σειρά  Μωσαϊκά

Click here to read the English version of this poem  Dreams beyond a poet's heart