Αύριο πρέπει να πεθάνω - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

Η αγάπη μου για τον Υιό του Ανθρώπου και το Χριστιανισμό ως τρόπο ζωής είναι απέραντη, ωστόσο, μου είναι αδύνατο να πιστέψω σε έναν μεταφυσικό κόσμο.

Αυτό το ποίημα είναι η προσωπική μου άποψη για τον Θεό, Ιησού, Ιούδα και τη Μαρία Μαγδαληνή.  Παρακαλώ μην συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το ποίημα αν προσβάλλεστε εύκολα ή αν είστε μισαλλόδοξοι στις απόψεις άλλων ανθρώπων.

Το ποίημα αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα "Ο Τελευταίος Πειρασμός" του Νίκου Καζαντζάκη. 

Η Σταύρωση του Ιησού

Ο πατέρας τ' αγοριού
Ο αποπλανητής της νύφης.

Από παιδί με βασανίζεις.
Σακάτεψες τον κύρη μου
και τώρα τραυλίζει στη γωνιά—
μια φωνή χωρίς να λέει λόγο.

Όταν ήμουνα παιδάκι
σου ζήτησα ένα παιχνίδι—
μου 'ταξες τέσσερα καρφιά.

Κάθε βράδυ, ακάλεστος
μπαίνεις στα όνειρά μου
είσαι πάντα θυμωμένος
και η καρδιά σου μαύρη.

Σου φωνάζω τρομαγμένος
"Δεν είμαι ο υποσχόμενος"
αλλά κραυγάζεις και μου λες
άλλη επιλογή δεν έχω.

Όταν έγινα άντρας, πόσο
αγάπησα την κόρη του ραβίνου!
Όμως εσύ την πήρες μακριά μου
και την έδωσες σε άλλους.

Πέθαινα χίλιες φορές όταν
την άκουγα να κλαίει από ντροπή
και πέθαινα ξανά κάθε φορά όταν
την έβλεπα να κλείνει τις κουρτίνες.

Στο σπίτι με το κόκκινο φανάρι
ακούω κάθε μέρα να κλαίει η Μαρία
για έναν προαναγγελθέντα θάνατο.

Άκουσε με, δεν είμαι γιος σου.
Θέλω την κόρη του ραβίνου,
αγαπώ το βουβό πατέρα μου

και φτιάχνω σταυρούς ολημερίς για
να σταυρώνουν τους προφήτες σου.

Κι όμως από μικρό αγοράκι πάντα
το ξερα πως αύριο πρέπει να πεθάνω.

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem   I must die tomorrow