Η αγάπη μου για τον Υιό του Ανθρώπου και το Χριστιανισμό ως τρόπο ζωής είναι απέραντη, ωστόσο, μου είναι αδύνατο να πιστέψω σε έναν μεταφυσικό κόσμο.
Αυτό το ποίημα είναι η προσωπική μου άποψη για τον Θεό, Ιησού, Ιούδα και τη Μαρία Μαγδαληνή. Παρακαλώ μην συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το ποίημα αν προσβάλλεστε εύκολα ή αν είστε μισαλλόδοξοι στις απόψεις άλλων ανθρώπων.
Το ποίημα αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα "Ο Τελευταίος Πειρασμός" του Νίκου Καζαντζάκη.
Η Σταύρωση του Ιησού |
Σε μιαν καλύβα μακριά από την πόλη
σφυροκοπά ένας γύφτος ατσάλι με οργή
να φτιάξει τέσσερα καρφιά για να
σταυρώσουν αύριο τον τελευταίο προφήτη.
Στον ελαιώνα ένας άγριος ζηλωτής θρηνεί
γονατιστός για τον ραβίνο που θα πεθάνει το πρωί
και στο σπίτι με το κόκκινο φανάρι, μια νεαρή
γυναίκα κλαίει για τον προφητευμένο θάνατο.
Κλαίει για όλες τις νύχτες που τον λαχταρούσε
και 'ψαχνε να τον βρει στο πληρωμένο έρωτα
και κλαίει για όλες τις νύχτες που τον φώναζε
να ρθεί και για όλες τις νύχτες που δεν ήρθε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου