Σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

Η αγάπη μου για τον Υιό του Ανθρώπου και το Χριστιανισμό ως τρόπο ζωής είναι απέραντη, ωστόσο, μου είναι αδύνατο να πιστέψω σε έναν μεταφυσικό κόσμο.

Αυτό το ποίημα είναι η προσωπική μου άποψη για τον Θεό, Ιησού και τη Μαρία Μαγδαληνή. Παρακαλώ μην συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το ποίημα αν προσβάλλεστε εύκολα ή αν είστε μισαλλόδοξοι στις απόψεις άλλων ανθρώπων.

Το ποίημα αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα "Ο Τελευταίος Πειρασμός" του Νίκου Καζαντζάκη.

Ο Ιησούς στην έρημο

Ο παμπάλαιος πόλεμος άρχισε ξανά.
Ο Πεσμένος Άγγελος συγκέντρωσε όλα
τα στρατεύματά του και η μάχη τώρα
μαίνεται για σαράντα μερονύχτια.
 
Οι λεγεώνες από τα έθνη όλης της γης
έχουνε συγκεντρωθεί στην έρημο
και με σάλπιγγες και τύμπανα διαλαλούν
υπακοή στο νέο σκοτεινό Βασιλέα.
 
Δίψα και πείνα μαστίζουν το κορμί του
και το Σκότος συνεχώς χλευάζει τον Προφήτη
ν αρθεί σε γλέντι στο τραπέζι φορτωμένο
με πέτρες και κρασί.
 
Βλέπει οράματα της μακάριας πολιτείας
με λαμπρούς ναούς όλο χρυσό και μάρμαρο
και το Μαύρο Αστέρι ωθεί τον άγιο να πετάξει
προς το Σάλεμ στις αγκαλιές χίλιων αγγέλων.
 
Η κόρη του Ραβίνου έρχεται το βράδυ στο
όνειρό του, δεκαεξάχρονη ανέγγιχτη παρθένα·
Ξαπλώνει ντροπαλά στην άμμο, το νυμφικό της
φόρεμά ανοιχτό, και τον παιδεύει όλη τη νύχτα.
 
Μα όταν ο ήλιος ανατέλλει την αυγή
εκεί στο τόπο που το λάγνο όραμα βρισκόταν
μια οχιά σφυρίζει, φτύνει και γλιστρά μακριά·

ο άντρας γονατίζει, σηκώνει το κεφάλι

προς στον ουρανό και λέει:                             
"Γενηθήτω το θέλημά σου, Κύριε και Βασιλιά μου".

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem Σαράντα ημέρες και σαράντα νύχτες