Η Μπαλάντα του John O'Kelly - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

Ένα Πτώμα στο Νεκροτομείο – photo Team Static

Σουρουπώνει στο Λονδίνο.
Αλήτες, χορευτές, και μουσικοί
και όλοι που ζουν στο περιθώριο,
κατεβαίνουνε ξανά στη πόλη.

Χυδαίοι άντρες κλέβουν άπληστες ματιές
στα νεαρά κορίτσια και έφηβοι γεμάτοι λάγνο
πίνουνε ασταμάτητα στις μπυραρίες του Σόχο.
Νέοι εραστές γνωρίζονται, παλιοί φιλιούνται
και η πικάντικη οσμή του σεξ πλανιέται στον αέρα.

Ξενιτεμένα και εύθραυστα μικρά κορίτσια
παίρνουνε ξανά το δρόμο της ντροπής.
Φοβισμένα, στέκονται σε πόρτες σκοτεινές
για να πουλήσουν τα μικρούτσικα κορμιά τους
σε βρώμικα υπόγεια και ρυπαρά κρεβάτια.

Όλοι που ζουν χωρίς ελπίδα,

μαζεύονται στη γέφυρα για να περάσουν
τη νυχτιά τους μέσα σε χάρτινα σπιτάκια.
Οι ιστορίες τους δεν έχουνε λεχθεί ποτέ—
από κορίτσι ή αγοράκι σε ένα μεθυσμένο
ράκος χωρίς τίποτα άλλο να μην θέλουν
παρά μόνο μια μπουκάλα οινόπνευμα.

Η ώρα τρεις μεσάνυχτα.

Ο John O’Kelly πάλι πίνει να ξεχάσει
αυτή που του ‘χε πει ότι θα ‘μενε μαζί του πάντα,
μα σαν η Βερονίκη ορκίζονταν μια παντοτινή
αγάπη, άνοιγε την πόρτα τους κρυφά να φύγει.

Όλα είναι ήσυχα την ώρα ετούτη, εκτός
από το κλάμα όλων εκείνων που πονούν
και όλων αυτών που δεν έχουν πια ελπίδα
και από τον ήχο του κορμιού του John σαν
επιπλέει φουσκωμένο στα νερά του Τάμεση.

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem   The ballad of John O'Kelly