 |
| Ο Άδης και η Περσεφόνη| Tatiana Barbesolle |
λεμονανθοί, κρίνοι και πασχαλιές
στολίζουν το κατώφλι μας,
φρέσκο ψωμί και μια μπουκάλα
κόκκινο κρασί απάνω στο τραπέζι.
Τη νύχτα μισοντυμένη με λευκές
και διάφανες δαντέλες, ξαπλώνει πάνω
στο κρεβάτι όπως ξάπλωνε στα πρώτα.
Η άνεση της γνώριμης αγάπης—
σώμα στο σώμα, αναπνοή μ' αναπνοή·
ξανά, ξανά, πάλι ξανά.Αργότερα, την κοιτάζω σαν κοιμάται.
Μια θλιμμένη πεταλούδα κάθεται
στα χείλη της και ξαφνικά τρομάζω.
Πράσινη ομίχλη γεμίζει το δωμάτιο
και μυρωδιά ροδιού μολύνει τον αέρα.
O Σεπτέμβρηs χτυπά ξανά την πόρτα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου