Νύχτες στην Κόρδοβα - πίνακας της Χριστίνας Ζαχαρίου |
Ένας καυτερός αέρας
αδηφάγος, αισχτός και άσεμνος
καίει τη Κόρδοβα απόψε.
Μπαίνει μέσα στα σπίτια σαν ληστής,
χαϊδεύει τους λάγνους εραστές σαν μπλέκονται
και βασανίζει ολονυχτίς όλους τους γέρους.
Ανακούφιση δεν βρίσκουν όσοι κοιμούνται μόνοι.
Δίψες ξεχασμένες και πόθοι αμαρτωλοί
ξυπνούν μέσα στα στήθη σ’ ανύπαντρα κορίτσια
κι αυτές γονατιστές προσεύχονται στον Κύριο
ζητώντας ντροπιασμένες έλεος και συχώρια.
Σε ξετσίπωτα κρεβάτια, έφηβοι διψούν για έρωτα.
Ζαλισμένοι με λαγόνια πεινασμένα, παραδίνονται
δίχως ντροπή στα ξεδιάντροπα τους χέρια.
Σ' αυτή τη φλογερή και παράφορη νυχτιά
το αψεγάδιαστο κορίτσι, σπαρταράει μόνο
στο παρθενικό κρεβάτι
λαχταρώντας έναν άσεμνο Μαυριτανό—
αλλόθρησκο, καυτό και ασεβή.
Και ξέρει ότι απόψε δεν είναι καιρός
για δισταγμούς, προσευχές κι αμφιβολίες.
Ξεκουμπώνει το σεμνό της νυχτικό,
γλιστράει απάνω στο ατίθασο μαύρο θηρίο
και σιτίζει αχόρταγα την ακόρεστη της πείνα.
Ουρλιάζει και μουγκρίζει όλη την νύχτα
καλωσορίζοντας τις ξέφρενες σπρωξιές του
—πόνοι εξαίσιοι, δίχως όρια ηδονή—
και όταν φτάνει το πρωί, το κορίτσι ξέρει
ότι αντάλλαξε απόψε την ψυχή της με λαγνεία.
Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος
Μπαίνει μέσα στα σπίτια σαν ληστής,
χαϊδεύει τους λάγνους εραστές σαν μπλέκονται
και βασανίζει ολονυχτίς όλους τους γέρους.
Ανακούφιση δεν βρίσκουν όσοι κοιμούνται μόνοι.
Δίψες ξεχασμένες και πόθοι αμαρτωλοί
ξυπνούν μέσα στα στήθη σ’ ανύπαντρα κορίτσια
κι αυτές γονατιστές προσεύχονται στον Κύριο
ζητώντας ντροπιασμένες έλεος και συχώρια.
Σε ξετσίπωτα κρεβάτια, έφηβοι διψούν για έρωτα.
Ζαλισμένοι με λαγόνια πεινασμένα, παραδίνονται
δίχως ντροπή στα ξεδιάντροπα τους χέρια.
Σ' αυτή τη φλογερή και παράφορη νυχτιά
το αψεγάδιαστο κορίτσι, σπαρταράει μόνο
στο παρθενικό κρεβάτι
λαχταρώντας έναν άσεμνο Μαυριτανό—
αλλόθρησκο, καυτό και ασεβή.
Και ξέρει ότι απόψε δεν είναι καιρός
για δισταγμούς, προσευχές κι αμφιβολίες.
Ξεκουμπώνει το σεμνό της νυχτικό,
γλιστράει απάνω στο ατίθασο μαύρο θηρίο
και σιτίζει αχόρταγα την ακόρεστη της πείνα.
Ουρλιάζει και μουγκρίζει όλη την νύχτα
καλωσορίζοντας τις ξέφρενες σπρωξιές του
—πόνοι εξαίσιοι, δίχως όρια ηδονή—
και όταν φτάνει το πρωί, το κορίτσι ξέρει
ότι αντάλλαξε απόψε την ψυχή της με λαγνεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου