Μια άθλια κάμαρη |
Σχεδόν μεθυσμένη ακόμη
ξυπνάει η κακόμοιρη τ' απόγευμα
στην άθλια κάμαρά της.
Πιάτα στοιβαγμένα, τασάκια γεμάτα
και ένα κρεβάτι λεκιασμένο
από χρόνια έρωτα δίχως αγάπη.
Ο μπαγιάτικος αέρας, της φέρνει αναγούλα.
Κάνει ντους μ' ένα φτηνό σαπούνι
και μ' ένα ακόμη πιο φτηνό σαμπουάν·
στριμώχνεται σ' ένα σχισμένο σουτιέν
και σε μια φούστα πούνε πια κοντή
εδώ και δέκα χρόνια.
Στρίβει τσιγάρο, πίνει ρακή
μέχρι ν' ακούσει το βαπόρι
να μουγκρίζει στο μουράγιο.
Με μια ζωής σπασμένα όνειρα
στις πλάτες, ανοίγει την εξώπορτα
κι αγκομαχώντας ξεκινά για το λιμάνι.
Συλλογιέται το ναυάγιο της ζωής της—
πρώτα ο φόβος, ο πανικός και η ντροπή
μετά η έξαρση, το γέλιο και το γλέντι
μέχρι που ο χρόνος, ένας ξεδιάντροπος
ληστής της έκλεψε τα νιάτα.
Κάθε νύχτα της έκανε άλλη έφοδο.
Κάθε πρωί νοσήλευε τις νέες της πληγές
—ένα ψεγάδι στο αψεγάδιαστο της δέρμα,
μια γκρίζα τρίχα στα ολόμαυρα μαλλιά της—
ώσπου μια μέρα το πρόσωπο που τη κοιτούσε
στον καθρέφτη δεν ήταν πια το πρόσωπό της.
Ατενίζει τα πράσινα νερά της θάλασσας·
Αφουγκράζεται το θόρυβο του λιμανιού
κι οι μυρωδιές των ναυτικών που ξεμπαρκάρουν
της φαίνονται σαν άρωμα.
Το κεφάλι της αισθάνεται ελαφρύ
κι' ίσως από την πολλή ρακή ή την ζεστασιά
του ήλιου, χάνεται μέσα στ’ όνειρο.
Στο γερασμένο σώμα της όλοι οι πόνοι
έχουνε πια χαθεί
και στο ρυτιδιασμένο της μυαλό, χιλιάδες
εραστές ξυπνούν και μπαίνουν στην σειρά.
Δούκες, σουλτάνοι, βεδουίνοι,
όλοι γίνονται ένα.
Γονατισμένοι, της δίνουν μύρα και διαμάντια
κι αυτή είναι δεκαεφτά κι' όμορφη ξανά.
Στριφογυρίζει στα χέρια κάποιου βασιλιά
μέχρι δυο ναύτες περνούνε από κοντά της.
Σταματούν, κοιτάζουνε το θλιβερό ναυάγιο
στο παγκάκι κι αρχίζουνε τα γέλια.
Ξυπνάει, ακούει το ρεζίλι
κι με δάκρυα στα ξέθωρα της μάτια
καταριέται την ασπλαχνιά των νέων.
Τσακισμένη, παίρνει το δρόμο να γυρίσει
στο το άσυλο της ξεφτισμένης κάμαράς της
θρηνώντας την ημέρα που πια τελείωσε
πριν καν να ‘χει αρχίσει.
στο παγκάκι κι αρχίζουνε τα γέλια.
Ξυπνάει, ακούει το ρεζίλι
κι με δάκρυα στα ξέθωρα της μάτια
καταριέται την ασπλαχνιά των νέων.
Τσακισμένη, παίρνει το δρόμο να γυρίσει
στο το άσυλο της ξεφτισμένης κάμαράς της
θρηνώντας την ημέρα που πια τελείωσε
πριν καν να ‘χει αρχίσει.
Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος
Click here to read the English version of this poem A shameless thief
Αυτό το ποίημα βασίζεται χαλαρά στην ιστορία της ζωής της Κακούλλας Παναγή. Μια σύντομη βιογραφία της ζωής της στα ελληνικά και στα αγγλικά από την Sevgul Uludag δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πολίτης.
Αυτό το ποίημα βασίζεται χαλαρά στην ιστορία της ζωής της Κακούλλας Παναγή. Μια σύντομη βιογραφία της ζωής της στα ελληνικά και στα αγγλικά από την Sevgul Uludag δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πολίτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου