Η Ευρυδίκη του καλοκαιριού - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

θαλασσινές σπηλιες

Ένιωσα την κρυφή ματιά της
ανάμεσα στις ανθισμένες ακακίες
και στην αγνή λευκότητα της άμμου.
 
Στον μισοκοιμισμένο καύσωνα
τού Αυγούστου, η αυστηρή φωνή του ιερέα
σώπασε το τραγούδι των κοτσύφων
και απ' το καμπαναριό, μια ριπή από
μαβιά βοή μαινόταν ανελέητα στο νου της.
 
Η Ευρυδίκη με χέρια σταυρωμένα παρακαλούσε
να δραπετεύσει απ’ τις κραυγές, όμως ήτανε μες
την πλοκή μιας ιστορίας ενός παλιού τραγουδιστή.
Το αγνό κι αμαρτία πολέμησαν σκληρά πάνω
στους βράχους μέχρι να κερδηθεί ο πόλεμος.
 
Βρήκαμε καταφύγιο από την οργή του πάτερ
μες στις σκληρές κι έρημες σπηλιές της θάλασσας.
Στον δέκατο τρίτο της ψιθυρισμό σβήσαμε
τους πρωτόφαντους μας πόνους κι η ζέστη του
καλοκαιριού έκαψε πια τις τύψεις στο μυαλό μας.


Ένα ποίημα στη σειρά  δεκατρείς μεταξωτές μπαλάντες

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem   Eurydice of the summer dusk