Δεκατρείς μεταξωτές μπαλάντες - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

Δεκατρείς μεταξωτές μπαλάντες

Έριξα το παλιό μου ημερολόγιο
μέσα στους τέσσερεις ανέμους
και τώρα πια κανένας δεν θα μάθει
το κρυφό μας μυστικό·

μόνο τ’ αεράκι, μαγεμένο τώρα πια
απ’ τις αμόλυντες κι ολόασπρες νιφάδες
έχει κρυφτεί μέσα στις έρημες σπηλιές.

Η πορσελάνινη ομορφιά της Οφηλίας
λάμπει στο σκοτάδι κι ένα γλυκύ
λυκόφως κεντάει δεκατρείς μεταξωτές
μπαλάντες στο ντροπαλό της φόρεμα.

Σύντομα ο άρρωστος τελώνης θα ‘ρθει
καβαλάρης στη ασημένια του μοτόρα,
λαχταρώντας την αυστηρή γαλήνη
της χιονοθύελλας του χειμώνα.

Μωβ ψίθυροι και ερωτικά ποιήματα από
δεκαπέντε τζιτζίκια μεθυσμένα στο τραγούδι
καταπνίγουν τις άγριες εντολές του ιερέα.
"Θα πεθάνουν μέχρι το πρωί."
ουρλιάζει λυσσασμένος στο βορρά, μα
κανείς δεν θέλει πια να ακούει τις κραυγές του..

Ο ιεροκήρυκας ψάλλει στο καμπαναριό
ένα αρχαίο άσμα απ’ τις παλιές περγαμηνές·
'ομως έχει αργήσει πια πολύ να μας μαλώσει
κι οι παπαρούνες όλες άνθισαν στα βράχια
με κόκκινη ηδονή και ασεβή απόλαυση.

Ένα ποίημα στη σειρά  δεκατρεις μεταξωτές μπαλάντες

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem  Thirteen silk verses