Μνημόσυνο - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

το κοιμητήριο

Της κλείνουμε τα μάτια·

Την φιλάμε στο μέτωπο·

μετά πάντα σκοτάδι.

Ένα σταχτερό φεγγάρι
στάζει αίμα σε δεκατρία
λευκά γαρύφαλλα

και
 
τέσσερα χελιδονάκια
με σπασμένα τα φτερά τους
την παίρνουνε απάνω
στα δακρυσμένα σύννεφα.
 
πετά ψηλά στον ουρανό
σμίγει με τους αγγέλους
γίνεται λαμπρό αστεράκι


Προσευχές και ψαλμωδίες:
 
"Κύριε ελέησον,"
"Κύριε ελέησον,"
"Κύριε ελέησον."
 
"Γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ."
 
Ο τάφος,
ανοιχτός κι αχόρταγος
ζητά το μερτικό του—
 
ένα σώμα

λίγο ψωμί
ένα κομμάτι γη
ένα ποτήρι λάδι.


Παρηγοριά—
κουλούρι, κρασί, χαλούμι·
 
μετά φεύγει ο κόσμος
κι εκείνη μένει μόνη.
 
πετά ψηλά στον ουρανό
σμίγει με τους αγγέλους
γίνεται λαμπρό αστεράκι
 
και δεκαπέντε θλιβερά
γαρύφαλλα θρηνούν
την τσακισμένη μέρα.

Ένα ποίημα στη σειρά   δεκατρείς μεταξωτές μπαλάντες

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem  Requiem