Ο Ποταμός Αχέρωνας - Ποιήματα του Τάκη Ζαχαρίου

 

Ο Ποταμός Αχέρωνας

Στις αρχές του Ιούνη
σταύρωσε τις γραμμές
κι άρχισε ν΄ ανθίζει ο κόσμος.

Ήρθε με βήματα δειλά
και ένα χαμόγελο αμαρτίας κρυβόταν
ντροπαλά στο νεογέννητο της στήθος.

Κάτω από ένα ξάστερο ουρανό
μες τους ανθούς μιας ακακίας
μπήκαμε στον αρχαίο χορό.

Της έπαιξα τραγούδια στην κιθάρα
ώσπου το σεμνό χάθηκε μέσα στο σεμνό
και δίχως τύψεις ρίξαμε τα επτά μας πέπλα.

Νόμισα τότε πως ο Θεός μου ήταν καλός
και του ‘πα ευχαριστώ για το πολύτιμο του δώρο.
Ζηλιάρης όμως ήτανε αυτός—την σκότωσε ένα πρωί.

Τώρα την ακούω, με καλεί να πάω·
Μ’ ένα τραγούδι ατέλειωτο
και στους ώμους την σπασμένη μου κιθάρα
σαλπάρω στον Αχέρωνα.

Ένα ποίημα στη σειρά   δεκατρείς μεταξωτές μπαλάντες

Τάκης Ζαχαρίου - Ποιήματα Γιαλούσα Κύπρος

Click here to read the English version of this poem  The River Acheron